Nasza strona korzysta z plików cookie
Serwis w celach prawidłowego funkcjonowania, statystycznych i reklamowych korzysta z plików cookie. Możesz zarządzać plikami cookie z poziomu Twojej przeglądarki. Więcej informacji na temat warunków przechowywania lub dostępu do plików cookies na naszej witrynie znajduje się w polityce prywatności. Wykorzystywane pliki cookies zwiększają prawdopodobieństwo, że reklamy produktów lub usług wyświetlane w ramach usług internetowych, z których korzystasz, będą bardziej dostosowane do Ciebie i Twoich potrzeb. Pliki cookie mogą być wykorzystywane do reklam spersonalizowanych oraz niespersonalizowanych.

Izolacja dachu

Izolację dachu stanowią: warstwa wstępnego krycia, izolacja cieplna i paroizolacja.

Warstwa wstępnego krycia

Stanowi ją ruszt z łat i kontrłat z folią dachową. Folie dachowe: chronią izolację cieplną przed deszczem, śniegiem, wiatrem i parą wodną, nie przepuszczają do ocieplenia wody, która może przenikać przez pokrycie; przepuszczają parę wodną idącą z wnętrza domu (woda wykrapla się i spływa po folii), są odporne na działanie niskiej i wysokiej temperatury, są trudno zapalne i nie rozprzestrzeniają ognia. Ze względu na stopień przepuszczania pary wodnej folie dachowe dzieli się na:

1. niskoparoprzepuszczalne
(przepuszczają do 1000 gramów pary wodnej na 1 m2 w ciągu 24 godzin) - przy zastosowaniu tej folii wymagana jest 3-4 cm szczelina wentylacyjna między folią a ociepleniem. Aby szczelina mogła spełniać swoje funkcje musi mieć otwory wlotowe pod okapem i wylotowe w połaci, kalenicy lub w narożach.
2. wysokoparoprzepuszczalne (>1000 g/m2/24h) - ten rodzaj folii może bezpośrednio dotykać izolacji cieplnej, nie powodując zawilgocenia izolacji i konstrukcji dachu. Szczeliną wentylacyjną jest tylko przestrzeń między wysokoparoprzepuszczalną folią a pokryciem.

Obok najbardziej popularnych folii dachowych, warstwami wstępnego krycia mogą być także płyty paroprzepuszczalne i membrany dachowe.


Izolacja cieplna

Warstwą izolacji cieplnej może być wełna mineralna lub szklana. Grubość tego materiału izolacyjnego nie może być mniejsza niż 20 cm. Wełna musi być tak ułożona na wcisk, aby nigdzie nie było żadnych szczelin, ale także zgnieceń. Można również stosować płyty ociepleniowe na bazie styropianu Najczęściej stosowaną metodą ocieplenia jest ułożenie międzykrokwiowe.



Paroizolacja

Izolacja cieplna musi być dokładnie osłonięta od strony wnętrza folią paroizolacyjną. Gdyby nie ona, zbyt dużo wilgoci przedostawałaby się do ocieplenia i więźby. Folie paroizolacyjne są prawie idealnie szczelne (w ciągu doby przepuszczają zaledwie 0,5 grama wody na m2). Folie paroizolacyjne są jedno lub kilkuwarstwowe. Najczęściej wykonane są z polietylenu. Możemy wyróżnić kilka typów folii, np.: niezbrojone (najtańsze, ale także najmniej trwałe), zbrojone (polietylen zbrojony włóknem z tego samego materiału o wysokiej gęstości lub papier budowlany zbrojony siatką poliestrową), z warstwą aluminium (skutecznie ograniczają straty ciepła z wnętrza, dzięki warstwie aluminium są mocne i trwałe), z włókniny celulozowo-wiskozowej lub polipropylenowej czasem wzmacnianej siatką (absorbują wilgoć, a gdy wilgotność otoczenia jest mała oddają ją z powrotem).