Izolacje termiczne i akustyczne
Najpopularniejszymi na naszym rynku materiałami
termoizolacyjnymi są STYROPIAN, WEŁNY IZOLACYJNE -WEŁNA SZKLANA i
WEŁNA MINERALNA oraz KERAMZYT.
STYROPIAN (polistyren ekspandowany)
Powstaje przez spienienie granulek polistyrenu, które pod
wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia łączą się ze sobą,
zwiększając jednocześnie wielokrotnie swoją objętość. 98% objętości
styropianu zajmuje powietrze zamknięte w drobnych porach. W
przeciwieństwie do innych materiałów budowlanych, gdzie wraz ze
wzrostem wytrzymałości współczynnik przewodności wzrasta i
izolacyjność maleje, styropian wraz ze wzrostem swojej
wytrzymałości (a więc i gęstości) jeszcze polepsza swoje zdolności
termoizolacyjne. Z innych własności styropianu warto wymienić
odporność na korozję biologiczną, sztywność, odporność na
oddziaływanie wilgoci (nasiąkliwość poniżej 2%), małą
paroprzepuszczalność. Jest również całkowicie odporny na działanie
pleśni, grzybów, nie jest toksyczny, łatwy w obróbce. W Polsce
produkowana jest wyłącznie odmiana samogasnąca (oznaczenie FS) - w
kontakcie z ogniem pali się, ale nie podtrzymuje go, po chwili
gaśnie. Nie powinien być stosowany w miejscach, gdzie temperatura
przekracza 80°C. Nie jest odporny na działanie promieni UV, pod
wpływem długotrwałego, bezpośredniego działania słońca żółknie i
kruszy się.
WAŻNA UWAGA: Do przyklejenia styropianu nie wolno używać
lepików smołowych, lepików na zimno i innych klejów zawierających
rozpuszczalniki organiczne - styropian nie jest odporny na ich
działanie!
Styropian samogasnący oznacza się literami FS i liczbą określającą maksymalną gęstość w kg/m3. W Polsce produkowane są odmiany FS 12, FS 15, FS 20, FS 30, FS 40.
- FS 12 - stosowany w miejscach, gdzie nie występują obciążenia mechaniczne - np. w murach warstwowych.
- FS 15 - można stosować go tam, gdzie występują niewielkie obciążenia mechaniczne - stosowany jest przede wszystkim do ocieplania budynków.
- FS 20 - używany do izolacji podłóg, dachów i części piwnicznych budynków.
- FS 30 i FS 40 - można stosować go tam, gdzie występują duże obciążenia mechaniczne - np. garaże.
Foto: TERMO ORGANIKA
Styropian jest produkowany w różnych postaciach, można go kupić jako:
- Płyty styropianowe - mogą mieć brzegi gładkie lub frezowane (na pióro -wpust lub zakład).
- Płyty elastyczne - pod ogrzewanie podłogowe.
- Płyty jednowarstwowo obłożone papą - stosowane do izolacji dachów i stropodachów pełnych, w przypadku, gdy pokrycie dachowe przykleja się bezpośrednio do izolacji termicznej.
- Kształtki styropianowe.
- Granulat - do ocieplania miejsc trudno dostępnych i o skomplikowanych kształtach.
POLISTYREN EKSTRUDOWANY
Większość producentów styropianu ma w swojej ofercie również wyroby (najczęściej płyty) z polistyrenu ekstrudo-wanego. Charakteryzuje się on zwartą, jednolitą budową i zamkniętymi porami. Otrzymywany jest poprzez spienianie, a następnie wyciskanie (ekstrudowanie) polistyrenu z dodatkiem środka pianotwórczego. W wyniku tego procesu powstaje materiał o zamkniętych komórkach i ciągłej warstwie powierzchniowej. Dlatego też płyty z polistyrenu ekstrudowanego są nienasiąkliwe i posiadają podwyższoną wytrzymałość na ściskanie, spełniając oczywiście swoje podstawowe zadanie termoizolacyjności. Stosowane są jako ocieplenia cokołów budynków, ścian fundamentowych i piwnic, mogą być również używane do ocieplania wieńców stropów i nadproży. Podobnie jak płyty ze styropianu produkowane są z równymi krawędziami lub profilowane na pióro -wpust lub zakładkę. Mogą mieć także powierzchnię gładką lub rowkowaną - pomaga to w odprowadzaniu wody, zwiększa przyczepność zaprawy klejącej.
WEŁNY IZOLACYJNE
Ze względu na swą włóknistą, porowatą strukturę wełny mineralne i szklane mają doskonałe własności termoizolacyjne.
Wyroby z wełen charakteryzują się następującymi właściwościami:
- mają bardzo niski współczynnik przewodności cieplnej,
- posiadają bardzo dobre własności izolacji akustycznej (poziom hałasu zmniejsza się o 20%),
- są niepalne - można je stosować w warunkach podwyższonych temperatur,
- produkty o większych gęstościach są odporne na ściskanie i obciążenia,
- posiadają własności paroprzepuszczalne - pozwalają na odprowadzenie nadmiaru pary wodnej,
- nie podlegają korozji biologicznej,
- produkty są elastyczne, łatwo dostosować je do wymaganego kształtu zabudowy,
- są łatwe w obróbce - łatwe w cięciu.
WEŁNA SZKLANA
Produkowana jest ze szkła sodowo-wapnowego, w czasie produkcji wełny przybiera ono postać cienkich, elastycznych włókien. Dzięki temu wyroby z wełny szklanej charakteryzują się dużą sprężystością -dokładnie wypełniają izolowane powierzchnie.
Foto: ISOVER
W sprzedaży wełnę szklaną można spotkać jako:
- Płyty - z powierzchnią wykończoną welonem szklanym, papierem impregnowanym lub folią aluminiową. Stosowane są głównie jako izolacja ścian zewnętrznych i działowych.
- Maty - stosowane do izolacji poddaszy, stropów, ścian zewnętrznych tradycyjnych i szkieletowych.
- Maty lamelowe - złożone są z wąskich kawałków połączonych warstwą zbrojonej folii aluminiowej, mogą być pokryte folią aluminiową, papierem lub welonem szklanym. Stosowane są do izolacji cieplnej rur, kotłów i zbiorników.
- Granulat z wełny szklanej - luźne strzępki wełny impregnowane olejem mineralnym (zapobiega to zawilgoceniu). Stosowany jako izolacja w miejscach trudnodostępnych, można izolować nim również mury warstwowe, pod warunkiem, że szczelina ma szerokość minimum 8 cm.
WEŁNA MINERALNA
Do produkcji wełny mineralnej (kamiennej) podstawowym surowcem jest bazalt, który jest topiony w temperaturze ponad 1400°C. W procesie topienia powstają włókna, które łączone są za pomocą lepiszcza bitumicznego. Wełna jest następnie prasowana, formowana i przycinana - powstają wyroby o różnych gęstościach i kształtach. Gęstość decyduje o właściwościach wełny - gdzie będzie zastosowana. W procesie produkcji z 1 m3 bazaltu otrzymuje się około 60 m3 wełny.
Foto: ISOVER
W sprzedaży wełna mineralna dostępna jest jako:
- Płyty:
- mogą być miękkie (gęstość do 60 kg/m3) - stosowane do izolacji podłóg poddaszy nieużytkowych, stropów drewnianych, sufitów podwieszanych, ścianek działowych z płyt g-k, płyty te nie przenoszą obciążeń,
- półtwarde (gęstość od 80 do 120 kg/m3),
- twarde (gęstość od 150 do 180 kg/m3) - zarówno płyty półtwarde jak i twarde stosowane są do izolacji podłóg poddaszy użytkowych, stropodachów płaskich, ścian zewnętrznych.
- Maty - rulony lub prostokątne arkusze, powierzchnia może być wykończona siatką z drutu ocynkowanego, folią aluminiową, welonem szklanym. W budownictwie używa się mat do izolacji podłóg poddaszy nieużytkowych, podłóg na legarach, dachów krokwiowych.
- Otuliny - przeznaczone do izolacji cieplnej rur, ich powierzchnia może być wykończona folią aluminiową zbrojoną siatką szklaną.
- Wełna luzem i w postaci granulatu - używana do izolacji cieplnej miejsc trudno dostępnych.
Foto: URSA
KERAMZYT
Produkcja keramzytu polega na mechanicznym uplastycznieniu, rozdrobnieniu i wypale w temp. 1200°C specjalnej gliny ilastej. Rozdrobnione granulki gliny w procesie wypału kilkakrotnie zwiększają swoją objętość pokrywając się twardą ceramiczną powłoką.
Keramzyt ma niski ciężar nasypowy 250-300 kg/m3, wysoką wytrzymałość 0,9 MPa i bardzo dobre parametry izolacyjne λ = 0,08 W/mK. Wysoka temperatura wypału powoduje, że keramzyt staje się materiałem izolacyjnym niepalnym, odpornym na działanie grzybów, pleśni i gryzoni. Najlepszy keramzyt izolacyjny to keramzyt frakcji 10-20 mm.
Keramzyt można stosować do izolacji:
stropodachów wentylowanych i niewentylowanych,
- stropów żelbetowych i drewnianych,
- podłóg na gruncie,
- izolacji ścian piwnicznych,
- izolacji przeciwdziałających ciekom wodnym,
- drenaży,
oraz w geotechnice i ogrodnictwie.
Warstwa keramzytu o gr. 20 - 30 cm ma zastosowanie do izolacji
podłóg na gruncie, jest jednocześnie stabilnym podłożem i izolacją
termiczną. Skraca to czas wykonania podłogi i obniża jej koszty. Na
podłożu gruntowym keramzyt można układać luzem lub w workach.